|| *சகோதரத்துவத்தின் ஆணிவேர்* ||
இஸ்லாமிய வாழ்வியல் நெறி என்பது, அல்லாஹ்வுடனான தனிப்பட்ட உறவோடு மட்டும் நின்றுவிடுவதில்லை, அது சக மனிதர்களுடன், குறிப்பாக *சக முஸ்லிமுடன் பேணப்படும் உறவின் ஆழத்திலும் தங்கியுள்ளது*.
ஈமான் என்பது வெறுமனே நாவால் மொழியப்படும் வார்த்தைகளின் தொகுப்பல்ல, மாறாக *அது(ஈமான்) உள்ளத்தில் வேரூன்றி, செயல்களின் மூலம் வெளிப்படும் ஒரு முழுமையான அர்ப்பணிப்பு.*
இந்த அர்ப்பணிப்பின் மிக உயரிய அளவுகோல்களில் ஒன்றாக, பின் வரும் ஹதீஸ் திகழ்கிறது.
நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: *உங்களில் ஒருவர் தமக்கு விரும்புவதையே தம் சகோதரனுக்கும் விரும்பும் வரை (முழுமையான) ஈமான் கொண்டவர் ஆகமாட்டார்.* (புகாரி 13)
இந்த ஹதீஸ், ஒரு முஃமின் *முழுமையான ஈமானை* அடைவதற்கு மிக எளிமையான, ஆனால் மிகவும் ஆழமான ஒரு நிபந்தனையை முன்வைக்கிறது அது தான் *பிறர்நலன் பேணுதல்*
ஒரு மனிதன் இயல்பாகவே தனக்காக மிகச் சிறந்தவற்றையே விரும்புகிறான்.
தனக்கு *நிலையான ஆரோக்கியம், குறையாத செல்வம், சமூகத்தில் கௌரவம், மன நிம்மதி, பயனுள்ள கல்வி* என இவ்வுலக நன்மைகளையும், எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, *மறுமையில் இறைவனின் திருப்தியையும், சுவனத்தின் பேரின்பத்தையும் அடையவே அவன் ஆசைப்படுகிறான்*.
இஸ்லாம் என்ன கூறுகிறது என்றால், *நீ உனக்காக எதையெல்லாம் நன்மையாகக் கருதி விரும்புகிறாயோ, அதே நன்மைகளை உன் சகோதரனுக்கும் மனதார விரும்ப வேண்டும்* என்பதேயாகும்.
இங்கு *சகோதரன்* என்பது இஸ்லாமிய சகோதரத்துவத்தின் அடிப்படையில் இணைந்த ஒவ்வொருவரையும் குறிக்கும்.
இந்த உயர்ந்த பண்பை அடைவதற்குத் தடையாக இருப்பது இரண்டு கொடிய மன நோய்களாகும்,
ஒன்று சுயநலம், *நான் மட்டும் நன்றாக இருந்தால் போதும்* என்ற எண்ணம், மற்றொன்று பொறாமை , *அவன் மட்டும் ஏன் நன்றாக இருக்கிறான்? அவனுக்குக் கிடைத்த நன்மை அழிந்துவிட வேண்டும்* என்ற வக்கிரமான சிந்தனை.
இந்த இரண்டு குணங்களும் ஒருவரிடம் இருக்கும் வரை, அவரால் இந்த நபிமொழியின்படி ஒருபோதும் செயல்பட முடியாது.
உண்மையான ஈமான், ஒரு முஸ்லிமை பொறாமையிலிருந்து விடுவிக்கிறது. *அவர், தன் சகோதரனின் வளர்ச்சியைக் கண்டு மகிழ்ச்சியடைகிறார்; அவரது வீழ்ச்சியைக் கண்டு வருந்துகிறார்.*
தான் சுவனம் செல்ல விரும்புவது போலவே, *தன் சகோதரனும் நரக நெருப்பிலிருந்து பாதுகாக்கப்பட்டு சுவனம் செல்ல வேண்டும்* என மனதார ஆசைப்பட்டு, அதற்காகப் பிரார்த்திக்கவும், வழிகாட்டவும் முனைகிறார்.
எனவே, *ஈமான் என்பது தனிப்பட்ட வணக்க வழிபாடுகளில் சுருங்கிவிடுவதில்லை. அது ஒரு சமூகப் பொறுப்புணர்வு.*
எப்போது ஒரு முஸ்லிம், தன் சுயநலத்தின் சுவர்களைத் தகர்த்து, தன் சகோதரனின் நலனைத் தன் நலனைப் போல் நேசிக்கத் தொடங்குகிறாரோ, அப்போதுதான் அவர் நபி (ஸல்) அவர்கள் வரையறுத்த *முழுமையான ஈமான்* என்ற இலக்கை அடைகிறார்.
வல்ல ரஹ்மான் நம் அனைவரையும் முழுமையான ஈமான் கொண்டவர்களாக ஆக்கி அருள் புரியட்டும்
About Author
