*உயர்ந்த கையும் தாழ்ந்த கையும்*
____________________________
இஸ்லாம் மனித வாழ்வில் கண்ணியமும், சுயமரியாதையும் மிக முக்கியமான பண்புகளாகும். ஒரு மனிதன் சமூகத்தில் பெறும் மதிப்பும் மரியாதையும், அவன் தனது தேவைகளை எப்படிப் பூர்த்தி செய்துகொள்கிறான் என்பதில்தான் அடங்கியிருக்கிறது.
உழைத்து வாழ்வதற்கும், பிறரிடம் கையேந்தி வாழ்வதற்கும் உள்ள மிகப்பெரிய வித்தியாசத்தையும், கண்ணியத்தின் வழியையும் நானிகளார் ஒரு மிகச்சிறந்த உவமையின் மூலம் நமக்கு விளக்கியுள்ளார்கள்.
அப்துல்லாஹ் பின் உமர் (ரலி) அவர்கள் அறிவிக்கிறார்கள்: ஒருமுறை நபி (ஸல்) அவர்கள் மிம்பர் (மேடை) மீது ஏறி, மக்களுக்கு தர்மம் செய்வதன் சிறப்பு, சுயமரியாதையுடன் (பிறரிடம் கேட்காமல்) வாழ்வது, மற்றும் யாசகம் கேட்பது ஆகியவற்றைப் பற்றி உபதேசம் செய்தார்கள்.
அப்போது அவர்கள், *உயர்ந்த கை தாழ்ந்த கையை விடச் சிறந்ததாகும்; உயர்ந்த கை என்பது தர்மம் செய்யக்கூடியது; தாழ்ந்த கை என்பது யாசிக்கக் கூடியது* என்று கூறினார்கள். (ஸஹீஹுல் புகாரி: 1429)
மேலும் இறைத்தூதர்(ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்:
*ஒருவர் தம் கையால் உழைத்து உண்பதை விடச் சிறந்த உணவை ஒருபோதும் உண்ண முடியாது. தாவூத் நபி அவர்கள் தங்களின் கையால் உழைத்து உண்பவர்களாகவே இருந்தனர்.* என மிக்தாம்(ரலி) அறிவித்தார் (புகாரி: 2072.)
இந்த ஹதீஸ், சமுதாயத்திற்கான ஒரு ஆழமான பொருளாதார மற்றும் ஒழுக்கவியல் பாடத்தைக் கொண்டுள்ளது.
*உயர்ந்த கை* என்பது கொடுக்கும் கையைக் குறிக்கிறது. தன்னிடம் உள்ள *செல்வத்திலிருந்தோ, அறிவிலிருந்தோ, அல்லது உடல் உழைப்பிலிருந்தோ* பிறருக்கு உதவுபவர் *உயர்ந்த கை* உடையவர் ஆகிறார்.
இது வெறும் செல்வந்தரின் அடையாளம் அல்ல, இது கொடுக்கும் மனப்பான்மையின் அடையாளம். கொடுப்பது, ஒரு மனிதனின் வலிமையையும், தன்னிறைவையும், கருணையுள்ளத்தையும் காட்டுகிறது.
மாறாக, *தாழ்ந்த கை* என்பது யாசகம் கேட்டு நீட்டும் கையைக் குறிக்கிறது. *உழைப்பதற்குத் தெம்பும், திறனும் இருந்தும், சோம்பேறித்தனத்தால் பிறரிடம் கையேந்தி வாழ்வதை* இஸ்லாம் வன்மையாகக் கண்டிக்கிறது.
ஏனென்றால், *யாசகம் கேட்பது ஒரு மனிதனின் சுயமரியாதையைச் சிதைத்துவிடுகிறது*. அவன் பிறரைச் சார்ந்து வாழும் நிலைக்குத் தள்ளப்படுகிறான். இது அவனது ஆளுமையைப் பலவீனப்படுத்துகிறது.
அதனால்தான் நபிகளார் தாழ்ந்த கையை விட உயர்ந்த கையே சிறந்தது என்று கூறி, உழைத்து வாழ நம்மைத் தூண்டினார்கள்.
*(உழைக்க வழியின்றி, உண்மையான வறுமையில் சிக்கித் தவிப்பவர்களுக்கு உதவுவது நமது கடமையாகும். இங்கு கண்டிக்கப்படுவது, யாசகத்தை ஒரு தொழிலாகவோ அல்லது பழக்கமாகவோ ஆக்கிக்கொள்வதே ஆகும்.)*
இந்த ஹதீஸில் நபி (ஸல்) அவர்கள் *சுயமரியாதை* என்ற வார்த்தையையும் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள். இதன் பொருள், நமக்குத் தேவை இருந்தாலும், முடிந்தவரை பிறரிடம் கையேந்தாமல், தன்மானத்தோடு வாழ்வதாகும். இதற்கு ஒரே வழி கடின உழைப்பு மட்டுமே.
ஒருவர் கடினமாக உழைத்து, சிறிதளவே சம்பாதித்தாலும், அந்தச் சம்பாத்தியத்தில் கிடைக்கும் மனநிறைவும், கண்ணியமும், பிறரிடம் யாசகம் பெறுவதில் ஒருபோதும் கிடைக்காது.
ஆகவே, இந்த நபிமொழி நமக்குத் தரும் அறிவுரை மிகத் தெளிவானது. நாம் அனைவரும் ‘உயர்ந்த கை’ உடையவராக, அதாவது பிறருக்குக் கொடுத்து உதவும் நிலையில் இருக்க முயற்சி செய்ய வேண்டும்.
அது முடியாவிட்டாலும், குறைந்தபட்சம் ‘தாழ்ந்த கை’யாக மாறி, நமது சுயமரியாதையை இழந்துவிடக் கூடாது. தன்மானத்துடனும், கடின உழைப்புடனும் வாழ்வதே ஒரு மனிதனுக்கு உண்மையான கண்ணியத்தைத் தரும் என்பதை இந்த ஹதீஸ் நமக்கு உணர்த்துகிறது.
About Author
