*அல்லாஹ்வின் கருணையில் முழுமையாகச் சரணடையோம்*
*இறைவா, உன் திருப்தியின் மூலம் உனது கோபத்திலிருந்தும், உன் மன்னிப்பின் மூலம் உனது தண்டனையிலிருந்தும் உன்னிடம் நான் பாதுகாப்புக் கோருகிறேன்.*
*இறைவா! உன் (கருணையி)னைக் கொண்டு உன் (தண்டனையி)னைவிட்டுப் பாதுகாப்புக் கோருகிறேன்.*
*உன்னைப் புகழ என்னால் இயலவில்லை. உன்னை நீ புகழ்ந்துகொண்டதைப் போன்றே நீ இருக்கிறாய்.* (முஸ்லிம்: 839)
நபி (ஸல்) அவர்கள் அல்லாஹ்விடம் பிரார்த்தனை செய்யும் விதத்தையும், அல்லாஹ்வின் மகத்துவத்தை அவர்கள் உணர்ந்திருந்த விதத்தையும் காட்டும் மிக ஆழமான பிரார்த்தனைகளில் ஒன்றாக இந்த ஹதீஸ் விளங்குகிறது.
இந்த ஹதீஸின் விளக்கத்தை மூன்று முக்கியப் பிரிவுகளாகப் பிரிக்கலாம்
\\*அல்லாஹ்வின் குணங்களைக் கொண்டு பாதுகாப்புத் தேடுதல்\\*
பிரார்த்தனையின் துவக்கத்தில், *உன் திருப்தியின் மூலம் உனது கோபத்திலிருந்தும், உன் மன்னிப்பின் மூலம் உனது தண்டனையிலிருந்தும்…* என்று நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறுகிறார்கள்.
இங்கு, *அடியான் அல்லாஹ்வின் கோபத்திலிருந்தும், தண்டனையிலிருந்தும் தப்பிக்க வேறு எங்கும் ஓட முடியாது* என்பதை உணர்த்துகிறான்.
அல்லாஹ்வின் கோபத்தைத் தணிக்கக்கூடிய ஒரே ஆயுதம், அவனது *திருப்தி* (அவன் அடியான் மீது கொள்ளும் திருப்பொருத்தம்) மட்டுமே. அதேபோல், அவனது தண்டனையிலிருந்து காக்கக்கூடிய ஒரே ஆயுதம் அவனது *மன்னிப்பு* மட்டுமே.
இது, அல்லாஹ்வின் *கோபம் \ தண்டனை* போன்ற ஒரு பண்பிலிருந்து, அவனது *திருப்தி \ மன்னிப்பு* போன்ற பண்புக்கு அடைக்கலம் புகுவதைச் சுட்டிக்காட்டுகிறது.
\\ *உன்னைக் கொண்டே உன்னிடமிருந்து பாதுகாப்புத் தேடுகிறேன்* \\
இதுவே இந்தப் பிரார்த்தனையின் உச்சகட்டமாகும் [*உன் (கருணையி)னைக் கொண்டு உன் (தண்டனையி)னைவிட்டுப் பாதுகாப்புக் கோருகிறேன்*].
இதன் ஆழமான பொருள்: *இறைவா! உன்னிடமிருந்து தப்பித்துச் செல்ல எனக்கு வேறு எந்த இடமும் இல்லை. உனது பிடியிலிருந்து என்னைக் காக்க உன்னைத் தவிர வேறு யாரும் இல்லை.*
எனவே, உனது கோபத்திலிருந்து தப்பிக்க, உனது கருணையை நோக்கியே நான் ஓடி வருகிறேன்.
உலகில் ஒருவரிடம் நாம் பயந்தால், அவரிடமிருந்து தப்பிக்க வேறு ஒருவரிடம் தஞ்சம் புகுவோம். ஆனால், *படைத்தவனான அல்லாஹ்வின் விஷயத்தில், அவனிடமிருந்து தப்பிக்க அவனிடமே அன்றி வேறு யாரிடமும் தஞ்சம் புக முடியாது.*
இதுவே *ஏகத்துவத்தின் சாராம்சம்*. அடியான் தனது முழுமையான பலவீனத்தையும், அல்லாஹ்வின் முழுமையான ஆளுமையையும் இங்கு ஒப்புக்கொள்கிறான்.
\\ *மனித இயலாமையையும் அல்லாஹ்வின் முழுமையையும் ஒப்புக்கொள்ளுதல்* \\
இறுதியாக, *உன்னைப் புகழ என்னால் இயலவில்லை. உன்னை நீ புகழ்ந்துகொண்டதைப் போன்றே நீ இருக்கிறாய்* என்று நபிகளார் கூறுகிறார்கள்.
மனிதர்கள் தங்களின் சிற்றறிவைக் கொண்டு இறைவனை எவ்வளவுதான் புகழ்ந்தாலும், அது அவனது மகத்துவத்திற்கு ஈடாகாது.
அவனது தகுதிக்கேற்ப அவனைப் புகழ மனித வார்த்தைகளால் இயலாது. *அல்லாஹ்வின் உண்மையான புகழை, அவனைத் தவிர வேறு யாரும் முழுமையாக அறிய முடியாது*.
எனவே, *இறைவா! நீ உன்னை எப்படிக் புகழ்ந்து கொண்டாயோ, நீ அந்தப் புகழுக்குரியவனாக இருக்கிறாய். எனது புகழ் முழுமையற்றது* என்று தனது இயலாமையை அடியான் சமர்ப்பிக்கிறான்.
இந்த ஹதீஸ் வாயிலாக, *ஒரு அடியான் தனது இறைவனிடம் எப்படித் தன்னைப் முழுமையாக ஒப்படைக்க வேண்டும்* என்பதைக் நபிகளார் கற்றுத்தந்துள்ளார்கள்.
இது அச்சத்தையும் (அல்லாஹ்வின் தண்டனை குறித்த) நம்பிக்கையையும் (அவனது கருணை குறித்த) ஒருங்கே இணைக்கும் ஒரு பிரார்த்தனையாகும்.
*நமது பாதுகாப்பு, நமது மன்னிப்பு, நமது வாழ்வு என அனைத்தும் அல்லாஹ் ஒருவனிடமே உள்ளது* என்பதையும், அவனிடமிருந்தே அவனிடம் பாதுகாப்புத் தேட வேண்டும் என்பதையும் இது ஆணித்தரமாக உணர்த்துகிறது.
About Author
